Betekenis van Ultrativiteit

Wat is Ultrativiteit:

Ultrativiteit bestaat uit het toepassen van een wet (of rechtsinstrument) die al is ingetrokken in gevallen die zich hebben voorgedaan tijdens de periode waarin deze van kracht was.

Als een strafbaar feit wordt gepleegd vóór de intrekking van een bepaalde wet, zal het worden beheerst en behandeld op basis van de regels die zijn vastgesteld door de ingetrokken wet, niet de huidige wet.

In dit geval handelt de ingetrokken wet op een beledigende manier, aangezien deze van toepassing blijft, zelfs na de nietigverklaring ervan, maar alleen voor de misdaden die zijn begaan tijdens de periode waarin deze van kracht was.

Volgens de beginselen van het strafrecht moeten de strafrechtelijke bepalingen die de verdachte ten goede komen, waar mogelijk worden toegepast. Dat betekent dat de wet slechts een afwijzing is als het voor de beklaagde voordeliger is dan de huidige wetgeving.

Een wet uit 1990 stipuleert bijvoorbeeld een gevangenisstraf van 2 jaar voor de beschuldigde, en in 2000 wordt deze wet ingetrokken en in plaats daarvan wordt het vonnis verergerd voor 4 jaar gevangenisstraf voor de veroordeelde persoon.

De verdachte staat in 2002 terecht voor een misdrijf gepleegd in 1998. Volgens het beginsel van tempus regit actum bepaalt het strafrecht dat de verdachte berecht moet worden op basis van de wetgeving van 1990, die op dat moment van kracht was die de misdaad heeft gepraktiseerd.

Maar als de wet van 1990 ernstiger gevolgen heeft voor de beschuldigde dan de wetgeving van 2000, zal deze laatste ook van toepassing zijn op misdaden die zijn gepleegd vóór de aanneming ervan. In dit geval wordt gezegd dat de wet met terugwerkende kracht werkt.

Retroactiviteit en Ultrativiteit

Zoals gezegd bestaat de ultradictie van de wet in de toepassing ervan, zelfs na de intrekking ervan, alleen voor gevallen die zich voordeden in de geldigheidsperiode van de wet.

Retroactiviteit bestaat uit het gebruik van de wet voor gevallen die zich vóór het verschijnen van hetzelfde voordoen.

In de wet kan een wet alleen terugwerkende kracht hebben als deze gunstiger is voor de beklaagde dan de vorige wetgeving. Anders kan de ingetrokken wet ultraactief zijn, terwijl de huidige wet als niet- intrekbaar wordt beschouwd, dat wil zeggen dat deze wet geen terugwerkende kracht heeft en van invloed is op gevallen die zich vóór de toepassing ervan voordoen.

Zie ook: de betekenis van Ex tunc en Ex nunc.