tabernakel

Wat is een tabernakel:

Tabernakel is de denominatie gegeven aan de plaats waar de Ark van het Verbond werd bewaakt, evenals andere heilige voorwerpen, volgens de bijbelse verslagen.

Zo werd een tabernakel opgevat als een soort draagbaar heiligdom, dat gemakkelijk van de ene plaats naar de andere kon worden getransporteerd, omdat het in wezen als een tent of tent was gebouwd.

Volgens de Bijbel, vooral in het boek van de Exodus, waar het verhaal van Mozes wordt verteld dat het volk van Israël naar de woestijn leidt, diende de tabernakel ook als een ruimte van communicatie tussen God en mensen . Deze plaats werd ook gebruikt voor tijden van aanbidding en opoffering.

Etymologisch is het woord tabernakel ontstaan ​​uit het Latijnse tabernaculum, dat kan worden vertaald als "tent", "tent" of "hut".

Tegenwoordig betekent een tabernakel echter meestal de plaats waar voorwerpen die typisch zijn voor eucharistische rituelen (bijvoorbeeld heilige wafels) worden opgeslagen, in een soort kluis die op het altaar van de kerken wordt geplaatst.

Van een informele betekenis kan tabernakel ook als een woning worden opgevat.