heidendom

Wat is heidendom:

Paganisme is een term die vaak wordt gebruikt om te verwijzen naar religieuze posities die verschillen van traditionele.

Het concept van het heidendom verschilt tussen religies. Voor het christendom, het jodendom en de islam bestaat het heidendom uit elke religieuze praktijk of houding die afwijkt van de zijne.

De term heidendom wordt ook gebruikt om elke polytheïstische religie (meer dan één god) of zelfs de afwezigheid van religie aan te duiden.

Het woord vindt zijn oorsprong in de Latijnse paganus die 'inwoner van het veld' betekent, aangezien de landelijke steden van de oudheid polytheïstische culturen bezaten, afgodische goden die verwant waren aan de natuur. In de Middeleeuwen, met de vooruitgang van het proces van kerstening, begon de Katholieke Kerk al degenen die zich verzetten tegen bekering en heersers met hun overtuigingen te classificeren als heidenen.

Deze toewijzing van de term door religies (die onzekerheid over de betekenis ervan veroorzaakt) maakt antropologie gebruik van duidelijkere classificaties, die heidense religies definiëren als:

• Sjamanisme : religies die betrekking hebben op veranderde bewustzijnstoestanden om toegang te krijgen tot de spirituele wereld en waarzeggerij of genezing te verkrijgen.
• Polytheïsme : religies die meer dan één godheid adopteren. In het polytheïsme heeft elke aanbeden entiteit specifieke kenmerken en oefent ze invloed uit op één aspect van het leven.
• Pantheïsme : in tegenstelling tot polytheïsme, houden pantheïstische overtuigingen dat er geen onderscheid is tussen God en de natuur. In pantheïsme bestaat God uit alles dat in het universum bestaat en heeft het geen antropomorfe kenmerken.
• Animisme : verwijst meestal naar inheemse religies waarin objecten, plaatsen en dieren worden verondersteld een spirituele essentie te bezitten en daarom als levende wezens worden gezien.

Voorbeelden van heidense religies en goden

Klassieke voorbeelden van heidense religies zijn ingebed in Grieks-Romeinse en Egyptische mythologieën.

Grieks-Romeins heidendom

De overheersende religie in het oude Griekenland was polytheïstisch, waarbij de meerderheid van de bevolking het bestaan ​​van verschillende goden herkende, waaronder de 12 Olympus-goden opvallen. Vanaf de vierde en derde eeuw voor Christus begon de Griekse heidense cultuur overgedragen te worden aan het Romeinse volk, dat entiteiten aannam die overeenkomen met de Grieken:

Egyptisch heidendom

In het Oude Egypte vereerde religie entiteiten vaak afgebeeld met menselijke en dierlijke eigenschappen. Alle Egyptische goden vertegenwoordigden natuurlijke, sociale of zelfs abstracte concepten. In totaal zijn er meer dan 1500 goden, waaronder:

neopaganism

Ook wel modern heidendom of hedendaags heidendom genoemd, neopaganisme verwijst naar verschillende nieuwe religieuze stromingen gebaseerd op oude heidense overtuigingen.

Hoewel sommige Neopagan-bewegingen verschillen vertonen met hun oude modellen, proberen velen de elementen van het geloof zo getrouw mogelijk opnieuw te beleven.

Specialisten bestuderen neo-heidense bewegingen door ze in te voegen op een schaal waarbij het ene uiteinde eclecticisme is (religieus geloof dat de acceptatie en verzoening van verschillende ideeën mogelijk maakt) en het andere is reconstructie (een verlangen om oude religies in de moderne wereld te herstellen).

Enkele voorbeelden van neo-heidense religies zijn: wicca, neodruidismo, Hellenismo en Neopaganismo Germanic.

wicca

Wicca is de grootste neopagan-religie ter wereld en stamt uit het midden van de 20e eeuw in Engeland.

Wicca, ook bekend als "hekserij", heeft geen vast geloofsysteem en heeft verschillende strengen over de hele wereld. Over het algemeen cultiveert religie twee goden: de drievoudige godin, die het heilige vrouwelijke vertegenwoordigt, en de welige god, gebaseerd op verschillende oude entiteiten zoals Dionysius, saters, enz.

Neo-Druidism

Neodrudisme, of gewoon Druïdisme, is de op één na grootste heidense religie ter wereld. De druïden zijn gericht op het bevorderen van harmonie en respect tussen alle wezens, respect voor de natuur en de omgeving.

Neo-rebudisme is een voorbeeld van reconstructie, omdat het de voorchristelijke overtuigingen, waarden en rituelen van de Keltische volken probeert te redden.

Hellenisme

Hellenisme, ook wel Dodecateism of Hellenistic Neopaganism genoemd, is een vorm van reconstructie die tot doel heeft de gewoonten, overtuigingen en waarden van het oude Griekenland te doen herleven.

De beweging ontstond in de jaren negentig en werd in 2017 een erkende religie in Griekenland.

Germaans neopaganisme

Ook Heatherisme genoemd, het is een vorm van wederopbouw die de religie probeert te redden die de Germanen tot het begin van de Middeleeuwen beoefenden.

Het Germaanse Neopaganisme heeft geen verenigd theologisch systeem, maar is over het algemeen polytheïstisch en neemt een animistische kijk op de kosmos aan.

Heidense symbolen

Er zijn talloze heidense symbolen ingebed in de verschillende religies die in de geschiedenis en over de hele wereld bestaan. Een van de meest populaire zijn:

Pentagram : misschien wel het meest bekende heidense symbool. Elke punt van de ster vertegenwoordigt één element: aarde, water, lucht en vuur, terwijl de vijfde punt de geest vertegenwoordigt.

Triluna : vertegenwoordigt drie fasen van de maan: halve maan, vol en afnemend. In sommige religies is het het symbool van de Drievoudige Godin, wat de drie stadia van het leven van een vrouw betekent: jonkvrouw, moeder en oude vrouw.

Triscle : Keltische oorsprong, vertegenwoordigt beweging van het leven en het universum. Het verwijst ook naar het drievoudige aspect van de Keltische kosmologie: de onderwereld, de tussenwereld en de hogere wereld.

Ankh : Egyptisch heidens symbool gelijk aan het kruis voor het christendom. Het betekent onsterfelijkheid en eeuwig leven.

Mjlönir : mjölnir is Thor's hamer, god van de donder in de Noorse mythologie. Het symbool staat voor kracht en bescherming tegen chaos en werd in allerlei Scandinavische culturen gebruikt in allerlei rituelen.

Triquetra : vertegenwoordigt de verbinding tussen geest, ziel en lichaam. In de Keltische cultuur vertegenwoordigde het de drie koninkrijken: aarde, lucht en zee.