arcadisch

Wat is Arcadisme:

Arcadisme was een literaire beweging die in de achttiende eeuw ontstond in Europa. De beweging werd gekenmerkt door de valorisatie van het bucolische leven, leefde op het platteland en met eenvoud. Arcadisme waardeerde ook de elementen van de natuur zeer.

De literaire school was ook bekend als Setecentismo omdat het verscheen in de vroege 1700. Het werd ook Neoclassicisme genoemd, als een verwijzing naar het classicisme van de Grieks-Romeinse oudheid, omdat de beweging een terugkeer maakte naar de klassieke tradities van die periode.

De beweging heette Arcadisme omdat het afkomstig was uit een regio van het oude Griekenland genaamd Arcadia, waar het naar verluidt het huis van de god Pan was.

De schrijvers van de periode, die bekend werden als arcades, probeerden afstand te nemen van de vorm van het schrijven van de barok, de voormalige literaire school, die werd gekenmerkt door overdrijvingen en excessen.

De auteurs van Arcadismo ondertekenden hun werken met pseudoniemen op basis van de namen van voorgangers van Griekse of Latijnse poëzie. Dit verklaart de aanwezigheid van Grieks-Romeinse mythologie en pastoralisme in archiefwerken.

Onderwerpen behandeld in Arcadian

De archaïsche dichters schreven over thema's die te maken hadden met de schoonheid van het platteland en de rust van de natuur, over het eenvoudige leven. Ze bekritiseerden en minachten het leven in de grote steden en stedelijke centra, voor de agitatie en problemen van het moderne leven.

De bogen werden gevormd door de burgerlijke maatschappij van die tijd, die het meer "wilde" gedrag van het sociale leven verwierp. Ze gaven de voorkeur aan de eenvoud van de 'natuurlijke mens' als een ideaal van het leven, zoals de filosoof Jean-Jacques Rousseau schreef.

Kenmerken van Arcade

Een van de belangrijkste kenmerken van Arcadian zijn:

  • werken geïnspireerd op klassieke Grieks-Latijnse en Renaissance-modellen,
  • invloed van heidense mythologie en Franse filosofie,
  • vereenvoudigde vorm van schrijven,
  • eenvoudige en nederige dichters,
  • bucolisch en pastoralisme,
  • zoeken naar waarden van de natuur,
  • geschreven in biechtachtige toon,
  • spontaniteit van gevoelens,
  • gehechtheid aan het eenvoudige leven,
  • valorisatie van zuiverheid, schoonheid en vindingrijkheid,
  • gebruik van Latijnse uitdrukkingen.

Latijnse uitdrukkingen

Het was heel gebruikelijk dat de auteurs Latijnse uitdrukkingen in hun teksten gebruikten. Hier zijn enkele voorbeelden van uitdrukkingen in de teksten van de periode:

  • Carpe Diem : betekent genieten van de dag, het werd gebruikt in verwijzing naar het eenvoudige leven dat de bogen hadden als ideaal,
  • fugere urbem : de uitdrukking werd gebruikt met de betekenis van het ontvluchten van de stad of ontsnappen aan de verwarring van het stadsleven,
  • schakelt truncat uit : uitdrukking die betekent om de excessen te verwijderen, gebruikt in een verwijzing naar de excessen van het schrijven van de dichters van de barokperiode.

Zie een fragment uit het gedicht "O Uruguai" van Basilio da Gama:

Door meren, bossen, valleien en bergen,

We komen aan waar we worden belet

Snelle en machtige rivier.

Door de tegenovergestelde marge ontdekt men

Van de barbaren het oneindige aantal

Wie belooft ons in de verte en wacht op ons.

Ik maak bochten vlotten en ballen,

En in een deel van het voorbijgaan,

Terwijl in een andere verborgen stap de troepen.

Arcadian in Brazilië

In Brazilië verscheen het Arcadismo in het midden van de eeuw XVIII. De historische context was de top van de goudcyclus in Minas Gerais en de maximale periode van verspreiding van de verlichtingsgedachten over de hele wereld.

Uit de mengeling van de ervaringen van sociale conflicten met de culturele idealen die de Verlichting teweeg bracht, kwamen in deze periode veel archaïsche dichters naar voren.

In Brazilië had het Arcadisme als uitgangspunt de publicatie van "Poëtische werken" door Cláudio Manuel da Costa in 1768. De oprichting van Arcadia Ultramarina in Vila Rica was ook een belangrijk oriëntatiepunt in het Braziliaanse Arcadianisme. Arcadia Ultramarina was een vereniging die Braziliaanse auteurs uit Brazilië samenbracht.

Auteurs van Arcadismo in Brazilië

De belangrijkste Braziliaanse schrijvers van deze periode waren:

  • Cláudio Manuel da Costa,
  • Santa Rita Durão,
  • Basilio da Gama,
  • Tomás Antônio Gonzaga,
  • Manuel Inácio da Silva Alvarenga.

Werken van Arcadismo in Brazilië

Enkele van de bekendste werken van Arcadism zijn:

  • Caramuru (Santa Rita Durão),
  • Uruguay (Basílio da Gama),
  • Chileense brieven (Tomás Antônio Gonzaga),
  • Episch gedicht van de ontdekking van Bahia (Santa Rita Durão).

Zie ook Kenmerken van het Arcadianisme en de betekenis van Bucoliek en Barok.