Betekenis van de Rouanet-wet

Wat is de Rouanet-wet:

De Rouanet-wet, ook wel de federale wet van incentives voor cultuur genoemd, is de belangrijkste wetgeving die overheidsbeleid vaststelt en culturele prikkels in Brazilië bevordert.

Volgens de normen van de wet, vertegenwoordigt deze wetgeving wet nr. 8.313, gesanctioneerd door voormalig president Fernando Collor de Mello op 23 december 1991 en werd genoemd ter ere van de toenmalige minister van Cultuur, Sérgio Paulo Rouanet.

Het begon met de implementatie van het nationale programma voor steun aan cultuur (Pronac), dat de normen en richtlijnen vastlegt over hoe de federale overheid middelen moet verschaffen voor de verwezenlijking van artistiek-culturele projecten.

Elk cultureel project, opgesteld door kunstenaars, producenten en culturele agenten, kan profiteren van deze middelen van de Rouanet-wet, op voorwaarde dat ze in staat zijn om hun voorstellen aan te vragen om fondsen te werven voor fiscale verzaking.

Hoe werkt Rouanet Law?

Voorstellen kunnen worden ingediend door individuen en rechtspersonen die bewezen hebben prestaties te leveren op cultureel gebied. Deze mensen kunnen al dan niet banden hebben met de indirecte overheidsadministratie of met instellingen zonder winstoogmerk en zonder winstoogmerk, bedrijven, coöperaties, stichtingen, ngo's, culturele organisaties, enz.

Wanneer het voorstel wordt goedgekeurd, wordt het een project, al met een Pronac-nummer, wachtend op goedkeuring door een van de technische eenheden die verbonden zijn aan het ministerie van Cultuur.

De regulering van de Rouanet-wet bestaat uit drie belangrijke mechanismen:

Nationaal Fonds voor Cultuur (FNC)

Het karakteriseert de directe investering van de staat in de bevordering van cultuur en het voornaamste doel ervan is om de regionale verdeling van middelen op een evenwichtige manier te bevorderen, naast gericht te zijn op projecten met grotere problemen van verovering op de markt.

Deze promotie gebeurt via aankondigingen van projectselectie, waar ze moeten worden geregistreerd volgens de normen van het ministerie van Cultuur (MinC), om een ​​groter regionaal, sociaal en economisch evenwicht te bereiken.

Cultureel en artistiek investeringsfonds (Ficart)

Dit marktfonds is opgericht met het doel culturele projecten met een hoge economische levensvatbaarheid te ondersteunen en die voor beide partijen een goede reputatie hebben. Deze financiering levert de winst op voor degenen die in de projecten investeren.

Belastingbeloning

Dit is een mechanisme waarbij de federale overheid een soort partnerschap biedt aan individuen of rechtspersonen. Vanaf dat moment kunnen ze beslissen om een ​​deel van het geld dat zou worden gebruikt om belastingen te betalen op culturele acties, toe te passen, mits ze zijn goedgekeurd door het ministerie van Cultuur.

Op deze manier dient de fiscale stimulans als stimulans voor de deelname van het particuliere initiatief en de burgers aan de stimulering van middelen voor het culturele veld. Op deze manier worden de financieringsmogelijkheden en de hoeveelheid middelen die voor de sector zijn bestemd, vergroot.

Meer informatie over cultuur.