Betekenis van postmoderniteit

Wat is postmoderniteit:

Postmoderniteit is een concept dat de gehele sociaal-culturele structuur vertegenwoordigt van het einde van de jaren tachtig tot de dag van vandaag. Kortom, postmoderniteit bestaat uit de omgeving waarin de postmoderne samenleving wordt ingevoegd, gekenmerkt door de globalisering en dominantie van het kapitalistische systeem.

Verschillende auteurs verdelen postmoderniteit in twee hoofdperioden. De eerste fase zou zijn begonnen met het einde van de Tweede Wereldoorlog en zich ontwikkelde tot het verval van de Sovjet-Unie (einde van de Koude Oorlog). De tweede en laatste fase begon aan het eind van de jaren tachtig, met het uiteenvallen van bipolariteit ervaren in de wereld tijdens de Koude Oorlog.

Stadia van postmoderniteit

Eerste fase van postmoderniteit

Over het algemeen vertegenwoordigt postmoderniteit de 'breuk' met oude modellen van lineair denken die in de moderne tijd door de Verlichting werden verdedigd. Deze waren gebaseerd op de verdediging van rede en wetenschap als onderdeel van een plan voor de ontwikkeling van de mensheid.

Echter, met de gruwelen die in de Tweede Wereldoorlog werden waargenomen, begon een sterk gevoel van ontevredenheid en teleurstelling in de samenleving te groeien, omdat al het 'plan' gevormd door de idealen van de Verlichting was mislukt.

Volgens Jean François Lyotard (1924 - 1998), een van de belangrijkste filosofen om postmoderniteit te conceptualiseren, kan dit duidelijk worden geïllustreerd als het totale faillissement van de ideeën die door moderne denkers als waar en waar worden beschouwd.

Postmoderniteit plaatst vraagtekens bij de grote utopieën en oude zekerheden die eerder door de Verlichting werden bepleit. Op deze manier begint het alles te beschouwen als een verzameling loutere hypothesen of speculaties.

Tweede fase van postmoderniteit: consolidatie

Veel geleerden beschouwen eind jaren tachtig de definitieve consolidatie van de post-moderniteit als een sociale, politieke en economische structuur in de wereld. Met het einde van de bipolariteit opgelegd door de Koude Oorlog, kwam de wereld tot leven onder een Nieuwe Orde, gebaseerd op het idee van pluraliteit en globalisering onder bijna alle naties.

Technologische en media-ontwikkelingen, de internetboom en het monopolie van het kapitalistische systeem zijn enkele van de kenmerken die hebben bijgedragen aan het consolideren van de principes die de postmoderne samenleving bepalen.

De definitie van postmoderniteit is complex en er zijn verschillende opvattingen over de vorming en betekenis ervan. Verschillende sociologen, filosofen, critici en geleerden trachten dit fenomeen te verklaren dat de principes die eens de moderniteit kenmerkten "verving".

Kenmerken van postmoderniteit

Postmoderniteit wordt gekenmerkt door de breuk met de verlichtingsidealen die werden bepleit tijdens het moderne tijdperk, zoals de utopische dromen van het bouwen van een perfecte samenleving gebaseerd op beginselen die als waar en uniek worden beschouwd.

Naast andere hoogtepunten wordt de nadruk gelegd op:

  • Vervanging van het collectieve denken, en opkomst van het gevoel van individualisme, vertegenwoordigd door narcisme, hedonisme en consumentisme;
  • Het "hier en nu" waarderen ( Carpe Diem );
  • Hyper-realiteit (een mix van het reële en het imaginaire, voornamelijk met behulp van online technologieën en omgevingen);
  • Subjectiviteit (niets is concreet en gefixeerd) Het idee dat eerder als waar werd beschouwd, wordt alleen geïnterpreteerd als één meer in de set van hypothesen);
  • Multiculturalisme en pluraliteit (het resultaat van globalisering en het vermengen van typische kenmerken van elke cultuur, bijvoorbeeld);
  • Fragmentatie (vermenging en vereniging van verschillende fragmenten van verschillende stijlen, trends, culturen, enz.);
  • decentralisatie;
  • Banalisatie of afwezigheid van waarden.

Zie ook de betekenis van multiculturalisme.

Postmoderniteit of postmodernisme?

Er is veel discussie over het juiste gebruik van deze twee termen. Sommige geleerden beschouwen beide synoniemen, terwijl anderen de verschillen tussen postmoderniteit en postmodernisme proberen te benadrukken.

Fredric Jameson, de Amerikaanse literaire criticus en een van de belangrijkste auteurs van de postmoderniteit, betoogt dat, hoewel in sommige opzichten vergelijkbaar, de twee concepten verschillend zijn.

Postmoderniteit zou een structuur zijn, dat wil zeggen, de manier waarop de huidige samenleving is geconfigureerd. Voor Jameson kan deze periode "laat-kapitalisme" of "derde moment van het kapitalisme" worden genoemd. Kortom, het vertegenwoordigt de periode waarin de globalisering wordt geconsolideerd, evenals de veranderingen in de technologische, communicatieve, wetenschappelijke, economische, enz. Gebieden.

Aan de andere kant moet het postmodernisme worden geïnterpreteerd als een artistiek-culturele stijl, die voornamelijk is voortgekomen uit de architectuur en zich heeft uitgebreid tot kunst en literatuur.

Dat wil zeggen, het zou correct zijn om de term postmodernisme te gebruiken om te verwijzen naar de werken en andere stilistische werken die kenmerken van postmoderniteit presenteren, zoals:

  • afwezigheid van regels en waarden;
  • individualisme;
  • veelheid;
  • shock en mix tussen reëel en imaginair (hyperrealistisch);
  • vrijheid van meningsuiting, etc.

Voor Jameson is deze differentiatie belangrijk, want hoewel stijl iets vluchtigs is (verandert gemakkelijk), is het veranderen van een structuur niet zo eenvoudig.

Zygmunt Bauman en de 'Net Modernity'

Bauman's (1925-2017) studies naar postmoderniteit en de gevolgen ervan worden beschouwd als een van de belangrijkste, hetzij op sociologisch of filosofisch gebied.

De Poolse denker bedacht de term 'vloeibare moderniteit' om te verwijzen naar de periode die bekend staat als postmoderniteit.

Voor Bauman zijn sociale relaties in de postmoderniteit zeer efemeer, dat wil zeggen, omdat ze gemakkelijk geconstrueerd zijn, hebben ze de neiging om met hetzelfde gemak te worden vernietigd. Relaties die via sociale netwerken op internet worden onderhouden, zijn een goed voorbeeld van het principe van vloeiendheid van hedendaagse relaties.

De instabiliteit, fragmentatie, decentralisatie en multipluraliteit, die enkele van de meest opvallende kenmerken van de postmoderne samenleving zijn, helpen om het idee te begrijpen van het gebruik van het woord "vloeistof" om de staat van moderne "moderniteit" te definiëren, aldus Bauman.

Net zoals vloeistoffen geen vorm hebben en gemakkelijker in een pot kunnen "glijden", bijvoorbeeld, kunnen ook de menselijke gedragingen en waarden van de geglobaliseerde samenleving worden beschreven.

Meer informatie over de betekenis van Liquid Modernity.

Verschil tussen moderniteit en postmoderniteit

Voor veel geleerden zou het zogenaamde 'moderne tijdperk' zijn begonnen vanuit de Franse Revolutie (achttiende eeuw), toen er een breuk was met de gedachten die heersten in de middeleeuwse periode om de verlichtingsidealen te beklimmen.

Volgens de principes van de Verlichting heersten rede en wetenschap tijdens de moderniteit als exclusieve middelen om de absolute waarheid van alle dingen te overwinnen.

Tijdens het moderne tijdperk begon ook de industriële revolutie, die zich ontwikkelde terwijl de samenleving midden in een groot ideologisch conflict leefde. Het is opmerkelijk dat in die tijd het idee van het bestaan ​​van een definitieve en definitieve waarheid werd geassimileerd.

In tegenstelling tot de gefragmenteerde toestand van de postmoderniteit, domineerde lineair en cartesiaans denken in de moderniteit, waar de samenleving elkaar ontmoette onder de mantel van een gemeenschappelijk doel. De 'plannen' voor het bouwen van utopische sociale structuren waren wat de mensheid in deze periode motiveerde.

Met het einde van de Tweede Wereldoorlog was er een diepe crisis in de samenleving die de oude mislukte 'plannen' van het moderne tijdperk begon te verlaten. Zo komen geleidelijk alle kenmerken naar boven die de huidige postmoderne samenleving definiëren: individualisme, de dominantie van het kapitalisme, consumentisme, de waardering van individueel genot, enzovoort.

moderniteitpostmoderniteit
Begin in de Franse revolutie (18e eeuw).Begin aan het einde van de Koude Oorlog (jaren 80 van de 20e eeuw).
Lineair en cartesiaans denken.Gefragmenteerd denken.
Collectief plan, op zoek naar de "utopische droom".Individualisme / Elke persoon op zoek naar hun individuele genoegens en bevredigingen.
Zoeken naar orde en voortgang.Verdeling van territoriale en culturele barrières / globalisering.
Werk naar een collectief "plan" voor de toekomst.Hedonisme / Het "hier en nu" leven.

Meer informatie over verlichting. En om de betekenis van de structuur van postmoderniteit beter te begrijpen, zie ook wat globalisering is.