Communistisch manifest

Wat is een Communistisch Manifest:

Het Communistisch Manifest of Manifest van de Communistische Partij is een document geschreven door Karl Marx en Friedrich Engels, oprichters van het Wetenschappelijk Socialisme, en op 21 februari 1848 gepubliceerd als leidraad voor de actie van arbeiders tijdens het ontstaan van arbeidsbewegingen.

Geschreven in de vorm van een pamflet, was het document bedoeld om de doelen van de Liga van Communisten te definiëren en bekend te maken en te pleiten voor de vereniging van alle arbeiders van de wereld.

Volgens de auteurs is de geschiedenis een opeenvolging van conflicten tussen de werkende en niet-bezittende klassen en de uitbuitende klassen, die productiemiddelen hebben.

Originele cover van het Communistisch Manifest

Het Manifest had als een van de hoofddoelen het bewustzijn van de arbeiders in relatie tot de macht die zij zouden hebben verenigd.

Historische context van het Communistisch Manifest

Europa maakte in de negentiende eeuw een periode door van intense revoluties en dit weerspiegelde de idealen van de bevolking, vooral de arbeiders, die begonnen na te denken over hun rechten.

Karl Marx en Friedrich Engels waren denkers die, onder andere, de ideologie van de bourgeoisie in vraag stelden. Tegelijkertijd verzamelden de werkers zich in groepen om problemen te bespreken die binnen de klas zelf plaatsvonden, zoals ellende.

Beelden van Karl Marx en Friedrich Engels in Berlijn, Duitsland

De twee werden dichter bij de zogenaamde League of the Just, een vakbond van arbeiders gemaakt door Duitse ambachtslieden die in Engeland wonen.

Vervolgens maakte de League een crisis door, voornamelijk omdat er geen idealen waren gedefinieerd en concepten die ver van de realiteit van de arbeiders in Engeland lagen.

Karl Marx en Friedrich Engels maakten deel uit van de Liga, noemden het de Communistische Liga, en reorganiseerden de concepten van deze unie van arbeiders in overeenstemming met de idealen van het communisme.

Op het eerste congres van de nieuwe Liga, gehouden in 1847, ontstond de behoefte aan een document dat werknemers vooral naar hun rechten leidde.

Het was op basis van deze noodzaak dat het Manifest werd geschreven.

Samenvatting door hoofdstukken

Om voor lezers toegankelijk te zijn, was het Communistisch Manifest in heldere en eenvoudige taal geschreven om te begrijpen.

Zijn structuur was zeer vereenvoudigd, gecomponeerd door een korte inleiding, drie hoofdstukken en een conclusie. Laten we eens wat meer kijken naar wat elk hoofdstuk aanpakt:

Hoofdstuk 1

Het gaat in vergelijk met de realiteit van de bourgeoisie en het proletariaat, waarbij de verschillen tussen hen worden benadrukt en de evolutie van elk van de twee klassen wordt beschreven. Het bekritiseert het kapitalisme en vestigt de aandacht op het feit dat de benadeelden werden uitgesloten van de samenleving.

Hoofdstuk 2

Het behandelt de relatie tussen het proletariaat en de partijen, en de onderlinge punten die daarmee samenhangen, die de val van de superioriteit van de bourgeoisie en de groei van de macht in de handen van de arbeiders benadrukken.

Hoofdstuk 3

Het derde en laatste hoofdstuk van het Manifest spreekt over het socialistische regime en het communistische regime en bekritiseert het reactionaire socialisme (burgerlijk ideaal dat productie en uitwisseling onderhoudt), conservatief socialisme (dat pleit voor een hervorming in plaats van een revolutie) en kritisch - utopisch socialisme (dat eerder door het voorbeeld dan door politieke strijd wilde veranderen).

Wat was de impact van het Communistisch Manifest?

Het centrale idee van het document was om de werknemers te laten zien dat wat hun belette een waardig leven te leiden, de ondergeschikte relaties waren die hun respectieve werkgevers oplegden.

Karl Marx en Friedrich Engels verdedigden het idee dat de arbeiders niet gedwongen waren om te leven als gevangenen van de burgerlijke ideologie. In de pamflet werd de liberale staat beschuldigd van mislukkingen en de arbeiders riepen op tot een grote revolutie ten gunste van hun rechten. Kort nadat het document was geschreven, vond de Franse Revolutie van 1848 plaats, ook wel de Februarirevolutie genoemd.

Een van de grote successen van het Communistisch Manifest was de vermindering van de arbeidsduur van twaalf naar tien uur per dag.

In de loop der jaren heeft het pamflet wereldwijd betekenis gekregen en vandaag is het vertaald in verschillende talen.

Zie ook: